หาซื้อกางเกงยีนส์ตัวละ 40 บาท ที่ตลาดนัดติดแอร์ ห้างพันทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน

จะมองว่าหมกมุ่นก็อาจจะใกล้เคียง เพราะผมพยายามมากที่จะหาซื้อกางเกงยีนส์ตัวละ 40 บาท ที่ตลาดนัดติดแอร์ ห้างพันทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน ให้ได้ แต...

จะมองว่าหมกมุ่นก็อาจจะใกล้เคียง เพราะผมพยายามมากที่จะหาซื้อกางเกงยีนส์ตัวละ 40 บาท ที่ตลาดนัดติดแอร์ ห้างพันทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน ให้ได้ แต่ไม่ใช่ว่าแบบไหนก็ได้ ผมก็มีสี มีทรง มีแนวที่ตัวเองชอบ อย่างน้อยก็ต้องเป็นแบรนด์ที่คุ้นเคยซักหน่อย

ก่อนหน้านี้ที่ผมซื้อมา มี 2 ตัวเป็นกางเกงทรงผู้หญิง จะเรียกว่าเป็นกางเกงยีนส์ของผู้หญิงก็ไม่ผิด แต่ผมชอบที่สีมันสวย และมีรอยปะดูแบบเก่าๆ เซอๆ ดี แต่ก็มีปัญหาที่ว่าเอวมันต่ำเกินไปใส่แล้วรู้สึกแปลกๆ ชอบกล

ตอนแรกคิดว่าเท่าที่มี ที่ซื้อมาน่าจะพอแล้ว แต่คิดว่าจะหาซื้อมาเพิ่มแทน 2 ตัวนี้ ผมไปเดินที่ตลาดนัดติดแอร์ ห้างพันทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน เกือบทุกสัปดาห์ ถ้าไม่มีของที่อยากได้ผมคงจะเว้นบ้าง อาจจะ 2 หรือ 3 สัปดาห์ไปครั้ง จะได้มีเวลาไปเดินที่อื่นบ้าง แต่ช่วงนี้เป็นช่วงที่อยากได้กางเกงยีนส์ใหม่ซัก 2 ตัวมาแทนตัวเก่า วันนี้ก็เช่นเดียวกัน นั่งรถเมล์ไปเหมือนเดิม และตรงดิ่งไปที่แผงขายกางเกงยีนส์ตัวละ 40 บาททันที ที่ต้องการคือต้องพอดี เอวพอดี ความยาวพอดี และสี หรือทรงก็ต้องชอบด้วย บางคนอาจจะคิดว่าเงิน 40 บาทจะเอาอะไรมาก ผมรู้นิสัยตัวเองดีว่าถ้าซื้อมาแล้วไม่ชอบ คือ ไม่ใส่ มันก็เหมือนกับซื้อมาทิ้ง จะเอาไปให้คนอื่นก็คงได้ แต่คิดดูซิว่า เราซื้อของที่เราไม่ชอบมาแล้วเอาไปให้คนอื่นมันยังไงอยู่น๊ะ แต่ถ้าใส่แล้วเบื่อเอาไปให้คนอื่นนี่ก็ว่าไปอย่าง อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่เราเคยชอบมาก่อน

ผมก็ไม่แน่ใจว่าคนขายจะจำผมได้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ผมจำคนขายไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่ไปถึงก็ไม่เคยมองหน้าใคร ใจมันมุ่งมั่นที่จะเสาะแสวงหากางเกงยีนส์ที่ต้องการมากกว่า ผมยื่นเลือกที่ราวแขวนที่ละตัวอย่างละเอียดละออ สิ่งแรกที่ดูก็คือ สี รอบเอว เสร็จแล้วก็ดูที่ความยาวขากางเกง แน่นอนว่าต้องเป็นยี่ห้อที่คุ้นเคยอยู่บ้าง หรืออย่างน้อยก็ต้องรู้จัก แต่ก็มีบ้างบางยี่ห้อที่ไม่รู้จัก เพราะเป็นสินค้ามือสองที่มาจากอเมริกา เราก็ต้องจดจำเอาไว้ และมาหาข้อมูลภายหลัง ก็ไม่ยากอะไร ก็เอายี่ห้อมา search หา ถ้าจำชื่อรุ่นได้ก็จะดี เราก็จะสามารถประมาณคร่าวๆ ได้ว่า ราคาของใหม่ประมาณเท่าไร ถึงแม้ว่าบางครั้งเราอาจจะหารุ่นที่เหมือนกันเป๊ะๆ ได้ แต่รุ่นใกล้เคียงก็มีอยู่ที่จะทำให้เราสามารถประมาณราคาของใหม่ได้

ถัดมาเราต้องดูซิป รูดขึ้นลงได้ลื่นดีหรือเปล่า ถ้ามีติดขัด ฟันซิปอาจจะเอียงและคงจะเสียอีกไม่นาน ต้องนี้ต้องดูให้ดีจริงๆ รวมถึงยี่ห้อซิบด้วย ต่อจากนั้นก็เอามือเราล้วงไปที่กระเป๋ากางเกงดูว่ามันมีขลุยมากน้อยแค่ไหน สภาพเป็นอย่างไร ถ้าสภาพมันดูเละ ประมาณว่าอีกไม่นานคงทะลุ แบบนั้นมันก็คงจะเก่ามากเกินไป แต่ตรงนี้ก็แล้วแต่ว่าใครจะรับได้หรือเปล่าน๊ะ เสร็จแล้วก็มาดูที่เป้า ก้นกางเกง ถ้าเห็นเป็นขลุยๆ ก็ไม่เอา เพราะแสดงว่าผ่านการใช้งานมามาก และเนื้อผ้าอาจจะบางลงและขาดได้ง่าย ต่อจากนั้นก็ดูที่หลายขากางเกง ตรงนี้แล้วแต่ใครจะใส่ใจกับมันมากน้อยแค่ไหน ส่วนใหญ่กางเกงมือสองจะมีบ้างที่ปลายขากางเกงอาจจะขาด ยับเยิน หรือดูเก่าๆ เพราะมันเกี่ยว หรือสีกับส้นเท้าบางสำหรับผมที่ใส่กางเกงที่ขายาวกว่าตัวเองมากเกินไป

จากนั้นก็ดูพวกตะเข็บ เส้นด้าย รูรอดสายเข็มขัด(เขาเรียกว่าอะไรน๊ะ ลืมซ่ะแล้ว) ว่าสภาพเป็นอย่างไร แต่ที่แน่ๆ ถ้ามีขาด ทะลุ ผมไม่เอาทั้งนั้น ถึงจะตัวละ 40 บาทก็เถอะ แต่ถ้าทะลุแบบเหมือนเกี่ยวกับอะไรมาเล็กน้อยมากๆ จุด สองจุด อันนี้ต้องดูรับได้หรือเปล่า ผมก็เคยซื้อมาแล้วก็มาชุนเอาเอง หรือเหมือนเกี่ยวกับตะปูอะไรประมาณนี้มา แค่นำด้ายมาชุนไปมาแบบคนไร้ฝีมือมันก็โอเคแล้ว ไม่มีใครสังเกตุเห็นหรอก มีแต่ตัวเรานี่แหละที่จะสังเกตุเห็นเอง และกังวลกับมันเอง

วันนี้ได้มาแล้วครับ 1 ตัว กางเกงยีนส์ สียีนส์แบบมาตราฐาน ออกซีดนิดๆ มีรอยฟอกหน่อยๆ กำลังงาม มียี่ห้อที่คุ้นเคย และทุกคนก็รู้จักเช่นกัน ใส่ได้ไม่อายใครแน่นอน แต่ตอนนี้ต้องขอไปซักก่อน แห้งเมื่อไรจะใส่ไปอวดชาวบ้านทันที