บรรยากาศช่างเงียบเหงา

ฝนกระหน่ำไม่ทันจางหาย แสงแดดจ้าสาดส่องทำให้อากาศอบอ้าวในทันที ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมากในช่วงนี้เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ ฤดูกาลต่างๆ มันคงเหล...

ฝนกระหน่ำไม่ทันจางหาย แสงแดดจ้าสาดส่องทำให้อากาศอบอ้าวในทันที ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมากในช่วงนี้เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ ฤดูกาลต่างๆ มันคงเหลือน้อยลง ฝนก็น้อย หนาวก็น้อย หรืออยู่อย่างเดียวคือร้อน รู้สึกว่าฤดูร้อนจะขยายออกไป ไม่ใช่เฉพาะเดือนมีนา ถึง เมษา เท่านั้น ไม่แทรกอยู่ระหว่างฤดูอื่นๆ

จะร้อนหรือหนาวหรือฝนก็ต้องทน เพราะมันกำหนดอะไรไม่ได้ ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ นั่งทำงานก็เลยรู้สึกร้อน แต่ก็ต้องทนเพราะจะได้ประหยัดค่าไฟ มันยังพอทนได้ อาจเป็นเพราะเริ่มชินกับอากาศร้อนก็ได้มั๊ง ก่อนหน้านี้อยู่แต่ในห้องแอร์ เจออากาศร้อนหน่อยก็ทนไม่ค่อยได้ เดี๋ยวนี้จะร้อนยังไงก็ไม่มีปัญหา คนเราก็สามารถปรับเปลี่ยนตัวเองได้ตลอดตามสถานะการณ์

นั่งทำงานนับ 1 2 3 เมื่อเริ่มต้นนับ 1 ได้ มันก็จะก้าวไปสู่ 2 และ 3 และยาวไกลออกไปได้ มันยากที่การเริ่มก้าว แต่ถ้าไม่เริ่ม แล้วเมื่อไรจะได้เริ่ม

บางครั้งก็นับถอยหลัง 3 2 1 อะไรมันก็ไม่แน่นอน อย่างไรเสีย ไม่ว่าจะเดินหน้า หรือถอยหลัง มันก็เป็นจังหวะของการนับที่ทำให้ชีวิตมันมีรสชาดมากขึ้น

อากาศร้อนๆ แบบนี้ สงสัยฝนจะตกอีกไม่ช้า ฝนตกก็มีคนบ่น หนาวก็มีคนบ่น ร้อนก็ยิ่งบ่น สรุปว่า ไม่มีอะไรพอดีจริงๆ