การทรมาณคือการรอคอย แม้จะรอเพียงหน่อย การคอยก็ทรมาณ ไม่ใช่อะไร กำลังรอคอยอะไรบางอย่างอยู่ ผ่านมาแล้วสองชั่วโมงครึ่งก็ยังไ่ม่ปรากฏ ครึ่งชั่ว...
การทรมาณคือการรอคอย แม้จะรอเพียงหน่อย การคอยก็ทรมาณ
ไม่ใช่อะไร กำลังรอคอยอะไรบางอย่างอยู่ ผ่านมาแล้วสองชั่วโมงครึ่งก็ยังไ่ม่ปรากฏ ครึ่งชั่วโมงแรก ชิวๆ ของแบบนี้รอกันได้ หนึ่งชั่วโมงผ่าน เริ่มหงุดหงิด สองชั่งโมงล่วง เริ่มโมโห ถึงสามชั่วโมงคงหมดความอดทน ถ้าเป็นการรอคน ผมไปตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรกแล้ว แต่นี่เป็นการรอสรุปผลประกอบการก็เลยต้องก้มหน้าก้มตารอกันต่อไป
ความอดทดในการรอคอยของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน และก็เช่นเดียวกันที่ไม่เท่ากันในแต่ล่ะเรื่อง ถ้าเรื่องใดที่เรารอแล้วได้ประโยชน์ ความอดทนก็จะสูงที่สุด แต่การรอที่จะให้นั้นมันสุดจะทน
คนไทยส่วนใหญ่มักจะชินกับการรอคอย เพราะคำว่าตรงต่อเวลาดูจะเป็นคำพูดลอยๆ ที่คนไทยไม่ค่อยได้ใช้กันอย่างจริงจังซักเท่าไหร่ ตรงต่อเวลาหมายถึงตรงเวลาเป๊ะ ช้าไปเพียงเสี้ยววินาทีก็ถือว่าสาย
เรื่องของความตรงต่อเวลาคงต้องยกให้ชาติตะวันตก เท่าที่ผมเคยมีประสบการณ์มา ทุกๆ ครั้งที่มีนัดหมาย การมาสายถือว่าเป็นคนที่ไม่รับผิดชอบต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ปรกติก็จะมารอกันก่อนอยู่เสมอ สมมติว่าการนัดหมายจะมีขึ้นตอนเก้าโมงเช้า แน่นอนว่าจะต้องเห็นฝรั่งมานั่งอยู่ก่อนอย่างน้อยสิบห้านาที
เพราะฉะนั้น ถ้ามีนัดกับฝรั่งก็ไปให้ถึงก่อนเวลามากกว่าสิบห้านาทีจะเป็นการดีที่สุด
แต่สำหรับคนไทยแล้ว การมาสายสิบห้านาทีถือว่าไม่สาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
นิสัยที่แก้ไม่ได้ของคนไทย ผมก็ไม่รู้ว่าจะแก้กันได้เมื่อไร ไม่ใช่หมายถึงคนไทยทุกคน เพราะคนไทยบางส่วนก็เป็นคนตรงต่อเวลา แต่สุดท้าย คนไทยบางส่วน ส่วนนั้นก็เป็นคนที่ผิดปรกติในสังคมไปเสีย
สังเกตุได้ว่า คนที่มีระเบียบวินัย จะไม่ค่อยมีข้ออ้างอะไรมากมาย และจะค่อนข้างเป็นคนตรงไปตรงมา แต่ทำไมถึงเข้ากับคนไทยส่วนใหญ่ไม่ได้ เรื่อยๆ มาเรียงๆ นี่แหละสบายๆ ไม่รีบ ถ้าจะรีบก็ต้องใกล้ๆ เส้นตาย เราคนไทยสามารถเศกสิ่งต่างๆ ได้ในพริบตาเมื่อเวลาจวนตัวในทุกๆ ครั้งไป
เพราะอย่างนี้ ผมจึงเป็นคนแปลกในสังคมไทย...
COMMENTS