คืนวันที่ 9 พฤศจิกายน 2552 ละครบ่วงร้ายพ่ายรัก ที่ผมเฝ้าติดตามอยู่เป็นประจำ บรรกาศริมทะเลช่างสวยงามยามเย็น พลบค่ำฝนฟ้าคะนอง ฟ้าร้อง ฝนตก พร...
คืนวันที่ 9 พฤศจิกายน 2552 ละครบ่วงร้ายพ่ายรัก ที่ผมเฝ้าติดตามอยู่เป็นประจำ บรรกาศริมทะเลช่างสวยงามยามเย็น พลบค่ำฝนฟ้าคะนอง ฟ้าร้อง ฝนตก พระนางอยู่ในกระท่อมสองต่อสอง เอ๊ะ...ความรู้สึกคุ้นเคยบังเกิดขึ้นมาในฉับพลันเหมือนเคยดูมาแล้วไม่รู้กี่สิบรอบ นี่แหละครับคำว่าน้ำเน่าของละครไทยก็ยังเน่ากันได้อย่างลงตัว
ในความเป็นจริงแล้วคำว่า "น้ำเน่า" ถ้าเราจะพูดให้เป็นภาษาสากลมันก็คือคำว่า "Classic" นั่นเอง เพราะคำว่า Classic คือสิ่งที่เราได้ยินได้ฟังได้ชมซ้ำๆ แล้วรู้สึกชื่นชอบจนกลายเป็นความอมตะที่คนหมู่มากนิยมกัน
นี่แหละครับคือคำว่าน้ำเน่า แต่ถ้าพูดเป็นสากลว่า Classic ดูมันจะลื่นหูกว่ากันเยอะเลย
นึกไปนึกว่าก็ิอิจฉาพระเอกจัง...
ในความเป็นจริงแล้วคำว่า "น้ำเน่า" ถ้าเราจะพูดให้เป็นภาษาสากลมันก็คือคำว่า "Classic" นั่นเอง เพราะคำว่า Classic คือสิ่งที่เราได้ยินได้ฟังได้ชมซ้ำๆ แล้วรู้สึกชื่นชอบจนกลายเป็นความอมตะที่คนหมู่มากนิยมกัน
นี่แหละครับคือคำว่าน้ำเน่า แต่ถ้าพูดเป็นสากลว่า Classic ดูมันจะลื่นหูกว่ากันเยอะเลย
นึกไปนึกว่าก็ิอิจฉาพระเอกจัง...
COMMENTS